یاقوت برای اولین بار در سال 1902 سنتز شد، فرآیندی که از طریق آن می توان یاقوت های مصنوعی تولید کرد، Verneuil’s نامیده می شود و فقط معتبرترین متخصصان قادر به تشخیص یاقوت طبیعی از یاقوت مصنوعی تولید شده در آزمایشگاه هستند.

این فرآیند سنتز به روش همجوشی شعله ای نیز معروف است، در عمل تک بلور یاقوت در واقع از طریق فرآیندی که شامل ریزش پودرها از بالا است در یک کوره تولید می شود.

سنگ یاقوت سرخ طبیعی به دست آمده شفاف و کریستالی هستند.

پس از تصور روش ورنویل، محققان دیگر سعی می کنند با اجرای فرآیندهای بیشتر به نتایج بهتری دست یابند.

به طور خلاصه، پس از Verneuil، محققان سعی کردند یاقوت سرخ را از طریق فرآیندهای رشد مختلف و متفاوت کریستال‌های کوراندوم سنتز کنند، اما آنها را از طریق مخلوطی از نمک‌های مذاب تولید کردند.

با وجود این تلاش‌ها، فرآیند ورنویل در خلق یاقوت‌هایی که از نظر فیزیکی و زیبایی‌شناختی به یاقوت‌های طبیعی بازمی‌گردند، بی‌نظیر باقی مانده است.

یاقوت یکی از معروف ترین جواهرات جهان است و به طور گسترده در جواهرات برای ساخت آویز، دستبند، گوشواره و انگشتر استفاده می شود.

در واقع هم به عنوان قطعه اصلی در ساخت و فرآوری انگشترها و آویزها و هم به عنوان سنگ همراه با سایر سنگ های گرانبها مانند الماس استفاده می شود.

درمان هایی برای تقویت ظاهر یاقوت سرخ رایج است، عملیات حرارتی به طور گسترده ای در بازار پذیرفته شده است، و مگر اینکه در گواهی مشخص شده باشد، تمام سنگ های قیمتی تحت عملیات حرارتی قرار گرفته اند.

گرما چندین اثر مثبت بر روی جواهر دارد، زیرا بر رنگ و شفافیت آن تأثیر می گذارد، این درمان، در واقع، هر رنگ قهوه‌ای را از بین می‌برد، در نتیجه به رنگ قرمز اجازه می‌دهد برجسته شود و در عین حال دید برخی از اجزاء را کاهش می‌دهد.

انواع دیگر درمان ها، حتی اگر کمتر مورد قبول بازار باشد، رنگرزی و اشباع است.